Cooperatief Consultancy Buro van start!

De Afrikaanderwijk Coöperatie, met in haar kielzog de tuindorp Vreewijkcooperatie en de Wijkwerkcooperatie hebben inmiddels 10 jaar ervaring in het ontwikkelen van lokale verdienmodellen. De coöperatie biedt lokale, eerlijk betaalde, werkgelegenheid op het gebied van catering, groenonderhoud, recycling, schoonmaak, kunst en cultuur, bouw, huismeesterdiensten, fietsonderhoud, textielproductie en evenementen. De meerwaarde van werken in de wijk wordt steeds breder erkend.

De coöperatie heeft als uitgangspunt om te kijken naar de geldstromen in de wijk en die zo goed mogelijk in te sluiten in de wijk, zodat geld voor de wijk ook in de wijk terecht komt.
Op het gebied van de facilitaire dienstverlening en de maakindustrie lijkt dit inmiddels goed te werken. Het nadeel van deze vakgebieden is dat de financiële waardering laag ligt. Om concurrerend te kunnen zijn moet de coöperatie tarieven hanteren die resulteren in een netto uurloon net iets hoger dan het minimumloon.

Rotterdam Zuid als onderzoeksgebied
Tegelijkertijd zien we gebieden als Rotterdam Zuid steeds meer ontwikkelen in een onderzoeksgebied. Thema’s als kwetsbaarheid, werkgelegenheid, armoede, schulden, gezondheid en gentrificatie zijn geliefde onderwerpen voor onderzoek. Van studenten tot consultants, van promovendi tot ambtenaren; ze komen in grote getalen af op ‘kwetsbare wijken’ om onderzoek te doen. Ondanks de vast goede intenties wringt hier iets. Voor de data die wordt onttrokken, het meest waardevolle in het hele proces, wordt over het algemeen niet betaald.
Maar dat is niet het enige dat wringt. De processen rondom burgerbetrokkenheid of participatie, zoals die doorgaans worden ingericht zijn gericht op korte termijn betrokkenheid. ‘Burgers’ mogen vragenlijsten invullen, feedback geven op een voorstel, stemmen op een ontwerp. Zelden worden zij vanaf het begin af aan meegenomen in het formuleren van de onderzoeksvraag, ontwerpopgave of probleemstelling.
Bovendien is de ruimte die participanten gegeven wordt in het proces van tevoren bepaald. Binnen een bepaald kader is ruimte voor participatie. Er is geen ruimte voor participatie bij het stellen van de kaders.
Er is dus sprake van een ongelijke verdeling van kennis (de initiator heeft altijd meer voorkennis), macht (de initiator bepaald waarin geparticipeerd wordt en wat er met de resultaten gedaan wordt) en middelen (een student krijgt studiepunten, een onderzoeker subsidie en een consultant heel veel euro’s).
Achter de ongelijke verdeling schuilt een vooringenomenheid dat de professional het beter weet. Terwijl juist op gebieden als armoede, schulden, gezondheid of de buurt degene die onderzocht wordt expert is. Ofwel: het beleid wordt gemaakt door mensen die zelf nooit met het beleid te maken krijgen.

Lokale kenniseconomie
Het is de ambitie van de wijkcooperatie om nu naast een lokale diensteneconomie ook een lokale kenniseconomie te ontwikkelen. Om te beginnen met een Coöperatief Consultancy Bureau wat het heft in eigen hand neemt. De afgelopen jaren heeft de coöperatie al verschillende pilots gedraaid waarin bewoners lange termijn en tegen betaling meedraaiden in een onderzoek.
De coöperatie beschikt al over een poule betrokkenen uit de wijk die regelmatig op basis van vaccatievergoedingen gevraagd worden om mee te denken. Daarnaast kunnen leden van de coöperatie ingezet worden om in hun reguliere werktijd te participeren.

We starten in de wijk, maar proberen vandaaruit een nieuw en democratischer model van onderzoek te ontwikkelen wat ook toepasbaar is op andere (niet lokale) onderwerpen. Zodat uiteindelijk beleid ook gemaakt of gestuurd kan worden door de mensen waar het over gaat.